![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
1. L’image illustre le texte suivant, qui figure sur la page en regard, au folio A12r (en fin de volume) : Littera pythagoræ discrimine secta bicorni. Humanæ vitæ speciem præferre videtur. Nam via virtutis dextrum petit ardua callem. Difficilemque aditum primum spectantibus offert: Sed requiem præbet fessis in vertice summi. Molle ostentat iter via lata: sed ultima meta Præcipitat captos: voluitque per ardua saxa. Quisquis enim duros casus virtutis amore Vicerit: ille sibi laudemque decusque parabit. At qui desidiam: luxumque sequetur inertem: Dum fugit oppositos incauta mente labores. Turpis inopesque simul miserabile tranfigit ævum. Ce texte est suivi d’un second développement : Littera pythagoræ discrimine secta bicorni. Humanæ vitæ speciem præferre videtur. Nam via virtutis dextrum petit ardua callem. Difficilemque aditum primum spectantibus offert: Sed requiem præbet fessis in vertice summi. Molle ostentat iter via lata: sed ultima meta Præcipitat captos: voluitque per ardua saxa. Quisquis enim duros casus virtutis amore Vicerit: ille sibi laudemque decusque parabit. At qui desidiam: luxumque sequetur inertem: Dum fugit oppositos incauta mente labores. Turpis inopesque simul miserabile tranfigit ævum. Ce texte est suivi d’un second développement : 4. NAI KAI OY PYTHAGORIKON Est et Non cuncti monosyllaba nota frequentant. His demptis nil est, hominum quod sermo volutet. Omnia in his et ab his sunt omnia, sive negoti sive oti quicquam est, seu turbida sive quieta. Alterutro, pariter nonnumquam, saepe seorsis obsistunt studiis, ut mores ingeniumque, ut faciles vel difficiles contentio nancta est. Si consentitur, mora nulla intervenit «est est»: sin controversum, dissensio subiciet «non». Hinc fora dissultant clamoribus, hinc furiosi iurgia sunt circi, cuneati hinc laeta theatri seditio, et tales agitat quoque curia lites. Coniugia et nati cum patribus ista quietis verba serunt studiis salva pietate loquentes. Hinc etiam placidis schola consona disciplinis dogmaticas agitat placito certamine lites. Hinc omnis certat dialectica turba sophorum. Est lux: estne dies ergo? Non convenit istuc. Nam facibus multis aut fulgeribus quotiens lux est nocturna homini, non est lux ista diei. Est et non igitur, quotiens lucem esse fatendum est sed non esse diem. Mille hinc certamina surgunt, hinc pauci multi quoque talia conmeditantes murmure concluso rabiosa silentia rodunt. Qualis vita hominum, duo quam monosyllaba versant! 2. Gravure tirée des Publij Virgilij Maronis Opera, éd. Sébastien Brant, impr. G. Grieninger, Strasbourg, 1502. Le texte intitulé « la lettre de Pythagore ou l’Y » est une petite pièce apocryphe autrefois attribuée à Virgile. 3. http://digi.ub.uni-heidelberg.de/diglit/vergil1502
|