Ascagne (Iule) à la chasse blesse le cerf apprivoisé de Sylvia.
Ceruus erat forma praestanti et cornibus ingens,
Tyrrhidae pueri quem matris ab ubere raptum
nutribant Tyrrhusque pater, cui regia parent
armenta et late custodia credita campi.
Adsuetum imperiis soror omni Siluia cura
mollibus intexens ornabat cornua sertis
pectebatque ferum puroque in fonte lauabat.
Ille, manum patiens mensaeque adsuetus erili,
errabat siluis rursusque ad limina nota
ipse domum sera quamuis se nocte ferebat.
Hunc procul errantem rabidae uenantis Iuli
commouere canes, fluuio cum forte secundo
deflueret ripaque aestus uiridante leuaret.
Ipse etiam, eximiae laudis succensus amore,
Ascanius curuo direxit spicula cornu ;
nec dextrae erranti deus afuit, actaque multo
perque uterum sonitu perque ilia uenit harundo.