Douleurs d'Évandre devant le corps de son fils Pallas.
Et iam Fama uolans, tanti praenuntia luctus,
Euandrum Euandrique domos et moenia replet,
quae modo uictorem Latio Pallanta ferebat.
Arcades ad portas ruere et de more uetusto
funereas rapuere faces ; lucet uia longo
ordine flammarum et late discriminat agros.
Contra turba Phrygum ueniens plangentia iungit
agmina. Quae postquam matres succedere tectis
uiderunt, maestam incendunt clamoribus urbem.
At non Euandrum potis est uis ulla tenere,
sed uenit in medios. Feretro Pallanta reposto
procubuit super atque haeret lacrimansque gemensque,
et uia uix tandem uocis laxata dolore est.
« Non haec, O Palla, dederas promissa parenti,
cautius ut saeuo uelles te credere Marti ;
haud ignarus eram, quantum noua gloria in armis
et praedulce decus primo certamine posset.
Primitiae iuuenis miserae bellique propinqui
dura rudimenta et nulli exaudita deorum
uota precesque meae ! Tuque, O sanctissima coniunx,
felix morte tua neque in hunc seruata dolorem !