Énée voit en songe l'ombre d'Hector. Il lui conseille de fuir, en emportant les Pénates.
Tempus erat, quo prima quies mortalibus aegris
incipit, et dono diuom gratissima serpit.
In somnis, ecce, ante oculos maestissimus Hector
uisus adesse mihi, largosque effundere fletus,
raptatus bigis, ut quondam, aterque cruento
puluere, perque pedes traiectus lora tumentis.
Ei mihi, qualis erat, quantum mutatus ab illo
Hectore, qui redit exuuias indutus Achilli,
uel Danaum Phrygios iaculatus puppibus ignis,
squalentem barbam et concretos sanguine crinis
uolneraque illa gerens, quae circum plurima muros
accepit patrios.