Junon envoie Iris auprès de Turnus.
Atque ea diuersa penitus dum parte geruntur,
Irim de caelo misit Saturnia Iuno
audacem ad Turnum. Luco tum forte parentis
Pilumni Turnus sacrata ualle sedebat.
Ad quem sic roseo Thaumantias ore locuta est :
« Turne, quod optanti diuom promittere nemo
auderet, uoluenda dies en attulit ultro.
Aeneas urbe et sociis et classe relicta
sceptra Palatini sedemque petit Euandri.
Nec satis : extremas Corythi penetrauit ad urbes
Lydorumque manum collectos armat agrestis.
Quid dubitas ? Nunc tempus equos, nunc poscere currus.
Rumpe moras omnis et turbata arripe castra. »
Dixit et in caelum paribus se sustulit alis
ingentemque fuga secuit sub nubibus arcum.
Adgnouit iuuenis duplicisque ad sidera palmas
sustulit ac tali fugientem est uoce secutus :
« Iri, decus caeli, quis te mihi nubibus actam
detulit in terras ? Vnde haec tam clara repente
tempestas ? Medium uideo discedere caelum
palantisque polo stellas. Sequor omina tanta,
quisquis in arma uocas. » Et sic effatus ad undam
processit summoque hausit de gurgite lymphas,
multa deos orans, onerauitque aethera uoti