Après avoir vu les Pénates en songe, Énée prend conseil auprès d'Anchise, qui se souvient des prédictions de Cassande : c'est en Italie qu'il faut aller.
Talibus attonitus uisis et uoce deorum
– nec sopor illud erat, sed coram adgnoscere uoltus
uelatasque comas praesentiaque ora uidebar ;
tum gelidus toto manabat corpore sudor –
corripio e stratis corpus, tendoque supinas
ad caelum cum uoce manus, et munera libo
intemerata focis. Perfecto laetus honore
Anchisen facio certum, remque ordine pando.
Adgnouit prolem ambiguam geminosque parentes,
seque nouo ueterum deceptum errore locorum.
Tum memorat : ʻ Nate, Iliacis exercite fatis,
sola mihi talis casus Cassandra canebat.
Nunc repeto haec generi portendere debita nostro,
et saepe Hesperiam, saepe Itala regna uocare.
Sed quis ad Hesperiae uenturos litora Teucros
crederet, aut quem tum uates Cassandra moueret ?
Cedamus Phoebo, et moniti meliora sequamur.ʼ